ကမၻာေက်ာ္ Apple ကြန္ျပဴတာ ကုမၸဏီၾကီးက ကြန္ျပဴတာ အမ်ဳိးအစားသစ္တစ္မ်ဳိးကို ေအာင္ျမင္စြာ ထုတ္လုပ္လိုက္နိုင္သည္။

အဆိုပါ ကြန္ျပဴတာတြင္အနာဂတ္ကို မွန္ကန္စြာ ေျပာျပနိုင္ေသာ ပရိုဂရမ္ ထည့္သြင္းထားျပီး

အနာဂတ္တြင္ ဘာျဖစ္မည္ကို တိတိက်က် အေျဖထုတ္ေပးသည္။

ထို႕ေၾကာင့္ထိုကြန္ျပဴတာကို လူထုေရွ႕တြင္ ခ်ျပျပီး အေရာင္းျမွင့္တင္ေရး အတြက္လူထုထဲမွ စိတ္ၾကိဳက္ေမးခြန္းမ်ားကို ေမးခြင့္ျပဳလိုက္သည္။

 ကင္ညာႏိုင္ငံက ေမာ္ကခ်ီ ၀င္ထိုင္ျပီးကီးဘုတ္မွေမးခြန္းရိုက္ထည့္လိုက္သည္။
"ကင္ညာႏိုင္ငံ ဘယ္အခ်ိန္တြင္ ဒီမိုကေရစိ ရနိုင္မည္နည္း"

ပရိုဂရမ္ -- ၀ီး ... ကနဲ run သည္။ အေျဖ ခ်က္ခ်င္းေပၚလာသျဖင့္ ပရိႆတ္သေဘာက်သြားသည္။

အေျဖမွာ - "ေနာက္ ၁၀ နွစ္အၾကာ ... " ဟုေရးထားသည္။
ေမာ္ကခ်ီေခါင္းငိုက္စိုက္ျဖင့္ ထြက္သြားသည္။

ေနာင္ ၁၀နွစ္တြင္သူ ရွိ့ နိုင္ေတာ့မည္ မဟုတ္ ေတာ့...။

ေျမာက္ကိုရီးယားက ပတ္ဂ်ီဆန္ ၀င္ထိုင္ျပီး ေမးခြန္းရိုက္ထည့္သည္။

"ေျမာက္ကိုရီးယား  ဘယ္အခ်ိန္တြင္  ဒီမိုကေရစိ ရနိုင္မည္နည္း"

ပရိုဂရမ္ ၀ီး ... ကနဲ run ျပန္သည္။ အနည္းငယ္ အခ်ိန္ၾကာျပီး အေျဖေပၚလာသည္။

"ေနာင္ နွစ္ ၁၀၀ အၾကာ ..." ပတ္ဂ်ီဆန္ ေခါင္းငိုက္စုိက္ က်သြားသည္။

ေနာင္နွစ္ ၁၀၀တြင္ သူလူ႕ေလာကၾကီးတြင္ ရွိေတာ့မည္မဟုတ္ ...။

လူအုပ္ထဲမွ ၃နွစ္သားအရြယ္ ျမန္မာ ကေလးငယ္ တစ္ဦးထြက္လာသည္။

စာမတတ္ေသးသျဖင့္ ကီးဘုတ္ကို တာ၀န္ခံမွ ၀င္ရိုက္ေပးရသည္။

ကေလးငယ္ ၏ေမးခြန္းမွာ

"သားတို႕ ျမန္မာႏိုင္ငံဘယ္ေတာ့ ဒီမိုကေရစိ ရႏိုင္မည္နည္း"

ပရိုဂရမ္ run ျပန္သည္။ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာသည္။ ပရိႆတ္လည္း စိတ္၀င္စားစြာေစာင့္ၾကည့္ေနသည္။

ကြန္ျပဴတာမွ မီးခုိးမ်ား အူထြက္လာသည္။ ပရိႆတ္ ေဘးကိုရွဲသြားသည္။

ထို႕ေနာက္ ၀ုန္း ဆိုေသာအသံၾကီးနွင့္အတူ ကြန္ျပဴတာေပါက္ကြဲသြားသည္ ...

တာ၀န္ခံမ်ား အေျပးအလႊား ကြန္ျပဴတာအသစ္တစ္လုံးလာေရာက္လဲလွယ္ေပးသည္။

သို႕ေသာ္ ေရွ႕တြင္ စာတမ္းတစ္ခုေတာ့ ခ်ေပးသြားသည္

"အနာဂတ္ကို မွန္ကန္စြာ ေဟာေျပာနိုင္ေသာ ကြန္ျပဴတာကို မည္သူမဆိုစမ္းသပ္ေမးျမန္းခြင့္ျပဳသည္။

သို႕ေသာ္ မျဖစ္နိုင္ေသာ ေမးခြန္းမ်ားကိုမေမးပါနွင့္ ..."......ဟူ၏။

တိန္.....

ရီေမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

credit - mchlamoe

တရံေရာအခါတြင္ နတ္ျပည္ ၆ ထပ္တြင္ အၾကီးဆံုးျဖစ္ေသာ ျဗမ ၼာမင္းၾကီးသည္ အႀကံတစ္ခုရေလသည္… ။

ထိုအႀကံကား သူ နတ္ျပည္ႏွင့္ ငရဲျပည္ သို႕သြားလာရာတြင္ အခက္အခဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္

နတ္ျပည္-ငရဲျပည္ အျမန္လမ္းမၾကီး ကိုေဖာက္လုပ္လိုေသာ အႀကံျဖစ္ေလသည္…။

ထို႕ေၾကာင့္ ျဗမၼာမင္းၾကီးလည္္း နတ္မင္းၾကီးႏွင့္ ငရဲမင္းၾကီးတို႕ကို နတ္သဘင္ အစည္းအေဝးေခၚလိုက္ေလသည္… ။

အစည္းအေဝးျပီးေသာအခါ အစည္းအေဝးဆံုးျဖတ္ခ်က္အရ နတ္မင္းၾကီးႏွင့္ ငရဲမင္းၾကီးတို႕ နတ္ျပည္-ငရဲျပည္ အျမန္လမ္းမၾကီးကို

တဝက္စီ (၅၀%) ေဖာက္လုပ္ရန္ သေဘာတူလိုက္ေလသည္…။

.တစ္ႏွစ္အတြင္း အျပီးအပ္ရမည့္ လမ္းမၾကီး ျဖစ္သည့္ အခ်က္လညး္ ပါဝင္ေပသည္…။

သို႕ႏွင့္ နတ္ျပည္-ငရဲျပည္ အျမန္လမ္းမၾကီး အထူးစီမံကိန္းၾကီးစတင္ေလေတာ့သည္…။

သို႕ႏွင့္ လမ္းမၾကီးေဖာက္လုပ္လာခဲ့ရာ ငရဲမင္းၾကီးေဖာက္လုပ္ေသာ အပိုင္းမွာ တစ္ဝက္ခန္႕ပင္ေရာက္ခဲ့ေလသည္… ။

အမွန္ဆိုလွ်င္ လမ္းပိုင္း ၂ ပိုင္းမွာ ဆံုရမည့္ အခ်ိန္ျဖစ္ေလသည္… ။

သို႕ေသာ္ နတ္မင္းၾကီး ေဖာက္လုပ္ေသာ ဘက္မွ အရိပ္အေရာင္မွ်မေတြ႕ရေပ… ။

သို႕ေသာ္ သေဘာေကာင္းေသာ ငရဲမင္းၾကီးမွာ အလုပ္ကိုမတြက္ကပ္ပဲ လမ္းကို ဆက္ျပီး ေဖာက္လာခဲ့ေလသည္…။

.အခ်ိန္မွာလညး္ တစ္ႏွစ္ျပည့္ေတာ့မည္ ငရဲမင္းၾကီး ေဖာက္လုပ္ခဲ့သည္မွာလညး္ ၉၀% ေလာက္ေတာင္ျပီးဆီးေနေလျပီ… ။

သိုိ႕ေသာ္ ထိုအခ်ိန္ထိ နတ္မင္းၾကီးဘက္မွ အရိပ္အေရာင္မွ်မေတြ႕ရ… ငရဲမင္းၾကီးလည္း ေဒါသ အေတာ္ကို႕ထြက္ေနေလျပီ… ။

နတ္မင္းၾကီး လူလည္က်ေလျခင္းဟုဆိုကာ တင္းေနေလသည္… ။

ဒါေပမဲ့ သတ္မွတ္ခ်ိန္အျပီးအပ္ရမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ငရဲမင္းၾကီးမွာ နတ္ျပည္-ငရဲျပည္ အျမန္လမ္းမၾကီးကို ဆက္လက္ျပီး ေဖာက္လုပ္ခဲ့သည္….။

အခ်ိန္ကလညး္ တစ္ႏွစ္ျပည့္ေလျပီ… နတ္ျပည္-ငရဲျပည္ အျမန္လမ္းမၾကီးလည္း ျပီးဆံုးျပီ ျဖစ္ေလသည္… ။

သို႕ေသာ္ ငရဲမင္းၾကီး တစ္ဖက္တည္းကသာ လုပ္ငန္း ၁၀၀% လံုးေဆာင္ရြက္ခဲ့ရေလသည္…။

ငရဲမင္းၾကီး ေဒါသဟာလညး္ အထြတ္အထိပ္သို႕ေရာက္ေနလျပီ… ။

ငရဲမင္းအေတြးတြင္ နတ္သဘင္ အစည္းအေဝးေရာက္ရင္ေတာ့ နတ္မင္းၾကီးကို တုိင္ေျပာမယ္ဟု ေတြးထားလိုက္သည္…။

သို႕ႏွင့္ နတ္သဘင္ အစည္းအေဝး ပြဲက်င္းပခ်ိန္ေရာက္လာေလသည္…။

ငရဲမင္းလညး္ ဘယ္လိုမွ သည္းခံႏိုင္စြင္းမရွိေသာေၾကာင့္ ျဗမၼာမင္းၾကီးအားထိုသို႕ တုိင္ၾကားလိုက္သည္…။
“ျဗမၼာမင္းၾကီး ခင္ဗ်ား ခုေဖာက္လုပ္ျပီးစီးတဲ့ နတ္ျပည္-ငရဲျပည္ အျမန္လမ္းမၾကီး ဟာ တစ္လမ္းလံုးသာျပီးသြားတယ္

ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးတစ္ေယာက္တည္းသာ ေဖာက္ခဲ့ရေၾကာင္း အေခ်ာင္ခိုျပီး ဘာအလုပ္မွ မလုပ္တဲ့ နတ္မင္းၾကီးကို ေမးျမန္းအေရးယူေပးပါ”

ဟု တုိင္ၾကားလိုက္ေလသည္…..…။

ျဗမၼာမင္းၾကီး လညး္ အျမက္ေတာ္ရွျပီး နတ္မင္းၾကီးအားေျဖရွင္းခ်က္ေတာင္းေလေတာ့သည္….။

သို႕ေသာ္ နတ္မင္းၾကီးအေျဖေၾကာင့္ နတ္သဘင္ အစည္းအေဝးအဖြဲ႕ဝင္အားလံုး ကပါ နတ္မင္းၾကီး ကို အပစ္မေပးသင့္ေၾကာင္း

ဝုိင္းဝန္းေထာက္ခံ ေပးၾကေလေတာ့သည္…..။

နတ္မင္းၾကီးရဲ႕ အေျဖစကားကေတာ့….

“အရွင္ … ျဗမၼာမင္းၾကီး ခင္ဗ်ား…. ကၽြန္ေတာ္ ခုေဆာက္လုပ္ျပီးစီးတဲ့ နတ္ျပည္-ငရဲျပည္ အျမန္လမ္းမၾကီး

စမယ္ဆိုတဲ့ အခ်ိန္တည္းက နတ္ျပည္မွာ အင္ဂ်င္နီယာေတြကို စုေစာင္းဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္…

ဒါေပမဲ့ နတ္ျပည္မွာ အင္ဂ်င္နီယာ က လက္ဆယ္ေခ်ာင္းမျပည့္ပါဘူး….

ငရဲမင္းၾကီး ဆီမွာေတာ့ အင္ဂ်င္နီယာေတြဟာ ေမဂ်ာအစံု ေက်ာင္းအစံုက

အင္ဂ်င္နီယာေတြ Ph.d, M.E, M.Arch B.E, B.Arch, B.Tech, AGTI စံုလင္စြာရွိပါတယ္…

ဒါေၾကာင့္မို႕ ငရဲမင္းၾကီး ရဲ႕လုပ္ငန္းတိုးတက္မႈဟာ အရမ္းျမန္ျပီးေတာ့ တစ္လမ္းလံုးကို သူတစ္ေယာက္တည္း ေဖာက္လုပ္ျပီးစီးသြားျခင္းျဖစ္ပါတယ္…

ဒါေၾကာင့္မို႕ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ လူ႕ျပည္ဆင္းျပီး နတ္ျပည္ Promotion အတြက္ အင္ဂ်င္နီယာ ေက်ာင္းသားေတြကို

ေဆးလိပ္မေသာက္ဖို႕.အရက္မေသာက္ဖို႕.ဖဲမရိုက္ဖို႕… မေကာင္းတာေတြ မလုပ္ဖို႕…. ေတြ ေျပာဆို စည္းရံုးျပီးေတာ့

နတ္ျပည္မွာ အင္ဂ်င္နီယာ အေရအတြက္တိုးေအာင္ ၾကိဳးစားပါ့မယ္…. ကၽြန္ေတာ့္ကိုခြင့္လႊတ္ပါ”

ဟု ေျပာကာ မ်က္ႏွာငယ္ေလးျဖင့္ ထြက္သြားေလသည္…..။

ငရဲမင္းၾကီးဘက္သို႕ လွည့္ကာ “ သူငယ္ခ်င္း ငရဲမင္းၾကီး ငါမင္းကို မညာပါဘူးကြာ” ဟု နတ္မင္းၾကီး က ေျပာခဲ့ေသးသည္….။

ငရဲမင္းၾကီးက ေတာ့ လမ္းမၾကီးအတြက္ နတ္သဘင္ အစည္းအေဝးတြင္ အင္ဂ်င္နီယာမ်ားေၾကာင့္ မ်က္ႏွာရခဲ့ေလသည္……။

(အင္ဂ်င္နီယာ ဦးေလးၾကီး တစ္ေယာက္ေျပာျပေသာ ပံုျပင္ကို ျပန္လည္ မွ်ေဝျခင္း ျဖစ္ပါသည္…

ကိုယ္ပိုင္အေတြးမဟုတ္ပါ… ေကာ္ပီသာျဖစ္ပါသည္…

မည္သို႕ပင္ ဆိုေစကာမူ ငရဲမင္းၾကီးအား မ်က္ႏွာရေစေသာ အင္ဂ်င္နီယာမ်ား ကိုယ္စား ဂုဏ္ယူမိပါသည္…

အင္ဂ်င္နီယာ လူဆိုးမ်ား လိမၼာၾကကုန္ေလာ့…)
Subscribe to RSS Feed Follow me on Twitter!